از بدو تولدبه انسان گریستن   به گل خندیدن را آموختندبا این تفاوت انسان میماند ورنج میکشد .  گل میمرد ومیخندد

وقتی بدنیا می آییم میگرییم ودیگران میخندند کاری کنیم که وقتی از این جهان رفتیم  

ما بخندیم و دیگران بگریند         هرقلبی که در سینه می تپد  از عصار ه مهر مادر ی است. که به او عطا شده است

 هر قدمی   که برمیداری  اثری از تو بجای میماند  که دوحالت دارد    یا درحال ساختنی یادر حال ویران کردنی

پس مراقب قدم هایت باش

من از پرواز پرنده ایکه هر شامگا ه از بالای سرم عبور میکند  وتاریکی شب را در مینوردد

آموختم که برای رسیدن به افق نورانی اوج بگیرم بدون  ابراز خستگی وواهمه از ظلمات

گوهرعمر توهر روزدرخشانتر باد   ای که با هر قلم وهر قدم هر سخنت در ر ه خدمت مخلوق خدا میکوشی

ازدیوان گلشن سحر   -اثر صدیقه اژ ه ای

                                                       مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی